Constante verandering – door Riti

De wereld beweegt, al miljoenen jaren beweegt het.

Het Leven zelf is beweging. The only constant is change.

Afgelopen dagen kwam ik voor de vraag te staan of ik mee ging kamperen in Bruxel, en daarna in Leuven. Ik las het artikel van Tobback, en de reacties daarop.

Als dreadlock-en-kleurrijke verschijning behoorde ik voor vele mensen tot het vakje “hippie”, en dat blijkt enkele jaren later in zwarte bloes met jeans en gekamde haren nog steeds zo te zijn. Lief en vrolijk zijn is al genoeg om op te vallen.

Het is ook maar de buitenkant. Ja, dat weten we al lang, want het is de binnenkant die telt, maar hoeveel mensen passen die wijsheid echt toe in hun leven? Zoveel, zoniet al onze energie gaat naar die buitenkant: onze bezittingen, ons uiterlijk, onze prestaties, onze status en waardering door anderen… Zijn we van binnen echt gelukkig? Leven we ons leven vanuit Liefde of vanuit Angst?

Via allerlei bronnen lezen we over gezond eten, ecologische voedselafdrukken, globale solidariteit, zelfs mindfullness begint nu hip te worden. We weten zoveel ondertussen, maar hoeveel brengen we werkelijk in de praktijk in ons dagelijkse doen en denken?

Dat is wat ik vraag aan mijn leeftijdsgenoten, en eigenlijk aan iedereen.

Na een burn-out te hebben doorgemaakt -ja als 26jarige is dat mogelijk- ben ik terug op het pad waarin ik geloof, het pad van mijn hart. Samen met vele anderen leer ik al doende over zelfvoorzienend leven. Daar ligt mijn revolutie, in de velden sta ik te vieren, met m’n handen in de aarde, tussen de groenten, al wiedend of oogstend. In de keuken zitten we met z’n allen groenten te snijden, of gezellig de afwas te doen, kinderen spelen een verhaal, iemand haalt haar accordeon boven. Klinkt dit bekent? Als een oud verhaal?

Ik verwacht het niet van de politiek, een regering, of eender welk instituut of persoon die vanalles wil organiseren zonder innerlijk vrede te dragen. Wij moeten het zelf doen, omdat we er in geloven. Niet wachten, maar doen. Genoeg blabla, nu boemboem. Na alle kritiek op deze maatschappij waar wij zelf toe behoren en uiteindelijk een resultaat van zijn, is het tijd om verder te gaan, voorbij de kritiek, in het alternatief, een van de vele, want er is niet één weg. Het gaat erom een ander pad te bewandelen, een pad waarin we echt geloven, waarin we echt leven en het unieke in ieder van ons tot uiting kan komen.

Sommige van ons doen dit al enige tijd. Wij leven ons leven, in plaats van het te laten leiden. We wonen samen in huizen en bouwen het gazon om tot groentetuin. Wij komen samen en delen dat wat we hebben. Er is altijd genoeg. In de avonden is er vuur en muziek. Of we nemen een zweetbad in een zelf geknutselde sauna van afvalhout. We zoeken stilte op in de natuur en weten dat we verbonden zijn met haar. Wij voeden onze kinderen met liefde, openheid en eerlijkheid. We doen dit alles omdat we niet anders kunnen. We brengen tot uiting wat in ons leeft en delen dit met gelijkgestemde zielen.

Hoe willen we rechtvaardigheid en vrede in de wereld als die niet in ons leeft? Vanwaar moet die vrede dan wel komen????

Wees niet bang, wordt wakker!!!